,

Pişi'yi dostumuzu sokağın ortasında ölmek üzereyken buldum. Hareketsiz bir şekilde ayaklarının üzerinde, ağzından kanlar damlayarak buldum. Yaklaşık 2 aylıktı. Ele alınamayacak kadar enfeksiyon kokusu vardı. Önüne koli koydum, resmen bana yardımcı ol dercesine kutuya kendisi girdi. Direkt veterinere gittik. Calisvirüs olabileceği söylendi. Ağzı tabaka halinde yaraydı, kanlar akıyordu. Yaşayacağını hiç tahmin etmedim. Şu an resmen minik bir mucize oldu. Tedavi sonrası sahiplenildi fakat alerji bahane edilerek tekrar sokağa döndü. Hamile kalmasın diye veteriner kontrolü yapıldıktan sonra kısırlaştırmasını yaptırdık. Şu anda 5,5 aylık civarı. Enfeksiyona sebep olan bir iki dişi de çekildi. Şu an tertemiz, pamuk gibi bir can oldu. Ona her baktıkça gözlerim doluyor, eski halini hatırladıkça. Sevgi dolu, kucağa alır almaz mırlıyor, masaj yapıyor. Veteriner bile tekrar sokağa dönecek olmasına üzüldü. Üzülerek sitenin bahçesine geri döndü maalesef. Kimin kucağına gitse sarmaş dolaş oluyor.

Sevgi dolu insanların kucağına gelir gelmez mırlamaya başlıyor ve direkt masaja geçiyor :) Aile ve ev ortamına uyumlu. Arabada veteriner kontrollerine giderken bile sesi çıkmıyor, hatta veteriner bile şaşırdı. O kadar canı yandı ama kaçmadı, sesini çıkarmadı diye. Tam bir ev kedisi.

Yok.